lunes, 27 de diciembre de 2010

Recuerdos del 2010

A pocos días para despedir el 2010 creo que es un buen momento para echar la vista atrás y hacer una valoración de este año.

Puedo decir que despido este año plenamente satisfecho por haber conseguido varias metas que me había propuesto, entre las cuales la más importante es haber acabado mis estudios universitarios. Y aunque la situación laboral en este momento no es muy prometedora puedo decir que ya soy un arquitecto técnico.



En cuanto a otros objetivos cumplidos, me referire a los relacionados con la pesca exclusivamente. El 2010 ha sido un año en el que he tenido la oportunidad de pescar por primera vez numerosas especies y con nuevas modalidades.

A pesar de haber capturado muchos reos, en este año logré engañar el primero a mosca seca, gracias a las maravillosas jornadas compartidas con mi amigo Zalo, el mismo que me llamó para hacer un viaje a tierras castellanas en busca de Lucios, otra jornada digna de recordar que volveremos a repetir el próximo año.

También fue mi comienzo en la pesca de la Lubina a spinning, y aunque he de reconocer que ultimamente no engaño a ninguna, recuerdo perfectamente la primera picada de una a un paseante.

Y que decir de los salmones....ay los salmones!!!....aún recuerdo como el bicho me sacaba metros y metros de hilo en sus alocadas y potentes arrancadas.....bendito pez que todavía tenemos la posiblidad de pescar. Debemos darnos cuenta de que es un auténtico privilegio poder mantener una lucha con uno de ellos en los tiempos que corren. Yo este año tuve la suerte de encontrar a dos reyes del río.



Podría seguir mirando atrás y recordando muchas más anécdotas pero creo que no es necesario.

Pero si considero necesario agradecer a toda la gente que ha compartido conmigo jornadas de pesca, Zalo, Jose (Nosolomosca), Javi, Alberto, Mario....etc que estaré encantado de repetirlas el próximo año. También agradecer a todos los lectores del blog,en especial a Jose y a Pescadicto por su colaboracion y aporte de información, pues a pesar de tener otro desde hace bastantes años, en el 2010 estrené este en "blogspot". Os agradezco los comentarios y es para mi un honor que tengais un enlace en vuestras páginas.

Para finalizar quiero desearos unas felices fiestas, que despidais el año en compañia de los mas queridos y que tengais un 2011 lleno de éxitos. Yo me conformo con que el nuevo año se por lo menos igual que este....

Un saludo

sábado, 4 de diciembre de 2010

Río Eume. 50 anos de secuestro. Atentado ecolóxico.

O Río Eume e todo o ecosistema das Fragas do Eume vense de novo ameazados.

Pese a que a Xunta mantén que os niveles de PH son os correctos, todavía é visibel a escuma característica do sulfato de ferro, procedente dos balados da autovía AG-64, Ferrol-Vilalba. O ecosistema das Fragas do eume está en perigo. Coa enchente do lago artificial de Endesa (cun sustento inestábel tectónicamente),o gaseoducto que atravesa as Fragas de punta a punta, os verquidos incontrolados, a próxima mina de andalucita, a seca do seu cauce... Estamos a presenciala morte do bosque atlántico mellor conservado da Europa. Somos cómplices da súa destrucción. Non consintamos máis agresións.

Máis información en:

http://www.riosconvida.es/pdfs/inform...

lunes, 15 de noviembre de 2010

1ª salida a por lucios


El pasado sabado saliamos de madrugada un grupo de amigos hacia tierras castellanas con un objetivo: pescar el lucio.

Todo comenzó cuando recibí la llamada de Zalo la semana anterior y me propuso esta salida de pesca en la que también estarían Mario y Alberto, con los que ya habia compartido jornadas de pesca en el río. Las risas y el buen rollo estaban aseguradas aunque no lograsemos ningún pez asique me apunte. Además, nunca había pescado esta especie pero si habia y leido mucho acerca de este depredador.

Por la mañana llegamos al lugar elegido por Mario que ya habia pescado lucios en más ocasiones y sería nuestro guía.

El dia a priori no estaba bueno, aunque no llovia, el aire era bastante intenso y eso en principio no les gusta a estos peces pero después de unos cuantos lances fui el primer afortunado en sentir una picada. Se trataba de un luciete pequeño pero senti una gran satisfacción al pescar una nueva especie.


Hay que tener cuidado al manipular estos peces, pues cuentan con una dentadura muy afilada y al menor roce con un diente la cortadura esta asegurada. La mejor forma de coger un lucio es por detras de las agallas, se quedan prácticamente inmóviles.

Llegamos a una zona en la cual la actividad era mayor, y el siguiente afortunado fue Alberto, que consiguio engañar un lucio que no pudo resistirse a un vinilo bien manipulado entre las hierbas y ramas.



Poco después salio este otro de mayor porte. Aunque lo tengo yo agarrado el pescador fue Mario. Y a continuación Alberto consiguió otro ejemplar un poco mayor.

En una bonita zona del río habia una buena entrada de corriente, y detrás de esta una zona remansada que era propicia para albergar un lucio. El lance era bastante largo pero con la cucharilla era posible llegar. Al primera lance no siento nada, en el segundo tengo la sensación de que algo ha tocado la cucharilla y al tercero obtengo la picada que estaba esperando.
Fue el lucio que mas peleo al coger la fuerza de la corriente, sin embargo, con nuestras cañas y el trenzado no tenia nada que hacer. Después de las fotos, volvio al agua.



Alberto consiguió sacar otro lucio de buen porte en esta zona llena de juncos.



La verdad que la pelea con estos peces no es la mas emocionante, pues despues de unas cabezadas se rinden fácilmente. Sin embargo, la picada es espectacular, tremendamente agresiva y rápida.
Aunque más emocionante es un ataque a un paseante. Utilicé el sammy y el x-walk de rapala pero no estaban por la labor de atacar en superficie.



Después decidimos ir a comer unos bocadillos para reponer fuerzas ya que llevabamos toda la mañana pescando.
Luego nos dirigimos a otra zona para pescar un par de horas antes de que oscureciese el día.
Esta vez, Zalo fue el que clavó un bonito lucio después de realizar un lance de gran precisión. Pues estos peces se protegen entre la vegetación y arboles sumertidos y hay que buscarlos muy cerca para provocar su picada.


Con el objetivo más que cumplido, nos cambiamos y nos dirigimos a visitar a un amigo que Zalo que vive en un pueblo que no quedaba cercano.

Si el día de pesca había sido muy satisfactorio, la cena nos ofrecieron en su bodega de vino, no se quedaba atras. Como no podia ser de otra forma, degustamos un tempranillo de prieto picudo que estaba fabuloso.

Cansados pero muy satisfechos, regresamos a Galicia para descansar pues habíamos estado un día entero sin dormir.
Volveremos a repetir la experiencia sin dudarlo.
Saludos

viernes, 12 de noviembre de 2010

Temporal Coruña 2010

No queria dejar pasar la oportunidad de subir unas imágenes del último temporal que ha pasado por Galicia. Concretamente son de la ciudad de A Coruña, donde la fuerza de las olas dejaron numerosos daños materiales.














Un saludo

domingo, 19 de septiembre de 2010

Vamos mejorando: una bonita lubina

Llevaba tiempo con ganas de volver a intentar pescar la lubina pero por motivos de estudio y ahora, gracias a dios, de trabajo, estoy algo liado durante la semana y no tengo mucho tiempo para acercarme al mar.

Este domingo dedicí intentarlo, aunque la marea a primera hora de la mañana estaba muy baja el mar estaba bastante bueno para pescar.

Empecé en una playa donde suele entrar lubina, sin embargo habia mucha alga que impedía trabajar bien al artificial y opté por poner un paseante. Pero no obtuve ninguna picada y decidí cambiar de zona.
Busque otra playa que me gusta bastante y por suerte no habia casi algas. Segui con el paseante sin obtener resutados y puse otro que ya me habia dado algún pez.
Despues de unos cuantos lances entró bastante lejos esta bonita lubina que ofreció una buena pelea pues estaba pescando con una casa de 2,10 de acción ligera y un sedal 0'22 con la que habitualmente pesco reos....

Lo importante es que vamos mejorando....pronto volveré a intentarlo.
Saludos y buena pesca!

martes, 10 de agosto de 2010

Lubinas con paseante


Ya tenía pocas aficiones y me he enganchado a otra, aunque esta no deja de ser una nueva modalidad de pesca: Lubinas con paseante.

Desde hace tiempo en el blog de Jose, Nosolomosca, entre otros muchos, leo con entusiasmo sus aventuras por la costa en busca de lubinas y lo cierto es que siempre he tenido ganas de probar.

Vivo muy cerca de la costa y ayer fui a probar suerte en una playa cercana al atardecer. Tenía muchas dudas, que si el color del paseante, la técnica de "pasear al perro" tampoco la dominaba, pero tengo bastante practica usando rapalas y poppers, y no me costó mucho darle vida al
x-rap subwalk.


Al poco rato de comenzar a pescar, noto que un pez muerde el engaño, clavo y sale como una flecha sacándome hilo del carrete, la primera lubina había picado! Sin embargo al poco logró soltarse.

Pero fue suficiente para saber que la técnica era bastante correcta y segui intentándolo de esa manera.

Otro nuevo ataque y no logro clavar el pez, pienso que algo estoy haciendo mal, quizás recojo demasiado rápido...

De nuevo presiento que algo persigue mi señuelo, doy unos tirones para que cabecee y zas! una pequeña lubina muerde el paseante.




Más que satisfecho por ser la primera vez que lo intento y en tan solo hora y media tener 3 picadas, decido regresar a casa y pensar en lo que he hecho bien y mal para la próxima vez intentar ser más efectivo.

Sin duda otra nueva afición por si ya tenia pocas....


Saludos y buena pesca.

martes, 27 de julio de 2010

SEGUNDO SALMÓN DE LA TEMPORADA

Aunque ya tenía más que cumplidos mis objetivos de esta temporada al haber pescado un buen salmón siempre que vuelves a un coto salmonero tienes ilusión por sacar otro...a pesar de que es muy complicado hacer un doblete...

El día estaba muy bueno para la pesca, al día siguiente era luna llena y eso se nota en la actividad de los peces. Los reos se movían y obtuve bastantes picadas, sobre todo al amanecer cuando llegamos, aunque durante la mañana tambien entraron algunos y unas cuantas truchas, a pesar del día soleado que se había quedado y que a mi personalmente no me gusta mucho....


...Y llegó el segundo salmón!


Llegué a un pozo muy bueno con una entrada de agua con una postura muy buena para que algún plateado estuviese en ella. Lanzo el señuelo con precisión y al primer lance, al pasar por encima de la postura "zaaaas!!!!" el señuelo queda parado en seco y veo que un pez plateado mete unas carreras en el pozo....no me lo podía creer, era otro salmón!!

De repente observo que algo no marcha bien, tengo una vuelta en el carrete y no puedo recojer...lo que faltaba....

Sin pensarlo dos veces cojo el sedal con la otra mano, como si de una cola de rata se tratase, y con la otra, tiro del sedal liado y consigo desacer el nudo (todavía no se con que mano agarré la caña..)

Una vez superado este problema ya pude empezar a trabajar el pez. Era mucho más pequeño que el primero que había pescado pero si bien la sensación de tener uno y otro enganchado es muy distinta, este se defendia con mucha fuerza, intentando meterse en unos troncos que había undidos haciendome saltar a una piedra para evitar que lo consiguise, con tan mala suerte que resbalé pero logré mantenerme en pie. Una auténtica aventura.

Despues de unas huidas y carreras el pez empezo a mostrar sintomas de debilidad y fue cuando mi padre logró meterlo en la sacadera de forma magistral, otra vez.


Si de algo estoy orgulloso es de haberme dado cuenta de que los pequeños detalles marcan la diferencia en esto de la pesca del salmón, y de la pesca en general. Pero con respecto a la pesca del rey del río son un aspecto fundamental.

Al momento no los ves, pero cuando pasan unos días y piensas en como succedió la picada, la postura...te das cuenta de que no es simplemente suerte, que es un factor clave y muy importante si, pero que sin otros condicionantes, estas capturas no habrían sido posibles.

Este año doy por finalizada la pesca de nuestro Rey del Río pero el próximo año pondré en práctica los conocimienteos aprendidos y mucha, mucha ilusión.

Saludos y buena pesca.



domingo, 25 de julio de 2010

Truchas y Reos

Esta semana he dedicado muchas horas del día a la pesca. He recorrido muchos tramos de ríos, cotos, libres....me he pegado muchos madrugones, de eses que te lo piensas dos veces antes de hacerlo, sobre todo si el día anterior no ha sido tan bueno como esperaba uno y el cuerpo ya se resiente de las pocas horas de descanso....pero es que la pesca engancha tanto que acabas levantándote y sales con la misma ilusión que el primer día.. y lo mejor es que igual un día no pescas, al siguiente tampoco, ni al siguiente...pero en otros el esfuerzo se ve recompensado gratamente...
Como han sido numerosas salidas las voy a agrupar en esta única entrada con algunas fotos de las capturas obtenidas.
Me gustaría resaltar que este año me están sorprendiendo los reos, en algún río no acabo de localizarlos del todo y en otros en los que he pescado bastantes noto que son de tamaño medio-pequeño, y aún encima están muy delgados....
Ahí van las fotos:

Reo a primera hora de la mañana


Bonitas truchas pescadas a primera hora mientras esperaba la llegada de Zalo




Durante el día capturamos unas bonitas truchas a mosca.






Esta semana he capturado bastantes reos de pequeño tamaño pero igual de preciosos

Enseguida prepararé la sieguiente entrada que la cosa no acaba aqui...
Saludos





sábado, 17 de julio de 2010

Empezando las vacaciones

Ayer llegué a casa para pasar una temporada por aqui y disponer de tiempo para dedicarme a la pesca. Aunque tengo un par de cotos sacados para el Masma, las ganas de clavar algún pez eran grandes y me fui al río a pasar un par de horas.

Al poco de llegar en la entrada de un pozo una bonita trucha mordió la cucharilla.



Lance tras lance, entre alguna picada fallida y otras que no llegaban a producirse, alguna pintona iba metiendo en la sacadera.
A veces me quedo atontado mirando la impresionante librea que tienen en este rio..


El tamaño de las truchas es muy aceptable, habiendo ejemplares de más porte. Dentro de unos años, la cosa será aún mucho mejor.


En esta corriente casi siempre pica una truchas...





Y como no podía ser de otra forma...la trucha picó!




Esta zona es una de las más bonitas del coto, el aprovechamiento del agua para el molino y lo bien cuidado de la zona hace que el río tome un aspecto mágico.





Justo en esta tabla clavé la última de la jornada pues unos metros más arriba se acaba el tramo.






No estuvo mal para una primera toma de contacto....esta semana nos dedicaremos a los reos y si hay suerte también al salmón...

Saludos y buena pesca.

lunes, 5 de julio de 2010

UN SALMONAZO AL ANOCHECER

Continúo con la entrada anterior aunque esta bien merece una propia, pues un salmón no se pesca todos los días...quizás ni en la vida...por lo que me siento bien orgulloso de haber vivido la experiencia. Voy a ello...

Llevabamos ya varios lances cuando de repente veo como un pez de gran tamaño persigue mi señuelo y lo muerde a escasos metros. Antes de que pudiese reaccionar el pez me saca 15 metros de un coletazo....al tiempo que grito: " !salmoooon!!! salmon!!!" mi padre se da cuenta y cruza velozmente el pozo para acercarse a mi posición.
No me lo acababa de creer, un plateado había picado!!!
Realmente me di cuenta de que sacarlo iba a ser una tarea realmente complicada: con un sedal del 0'20 y un shimano technium 2500, pues estaba a los reos...sin embargo la caña Shimano Beast Master 2'40, aunque doblada hasta unos extremos que nunca habia visto, aguantaba bien.

Mis únicas opciones pasaban por regular perfectamente el freno y aguantar hasta que el pez se fuese cansando...

Otra preocupacion era que el pez se me descolgase rio abajo, pues a escasos metros había una fuerte corriente a la salida del pozo y era consciente de que si pasaba eso lo perdería...

Durante bastantes minutos no fui capaz de mover el pez del fondo, no queria forzar demasiado...al mismo tiempo mi padre me daba ánimos y me iba concienciando de que era muy posible que se escapara....

Cuando logré acercarlo, otra tremenda carrera al vernos y el pez de nuevo en la fuerza de la corriente y volver a empezar de nuevo. Pero de repente me cambia la dirección y tira hacia abajo!!!nooO! paso la caña por debajo de unas ramas y fuerzo al máximo la situación y consigo meter al pez otra vez en el medio del pozo...

Por fin sube a la superficie y consigo arrimarlo un poco hacia nuestra posición. En ese momento puedo observar las dimensiones del salmón...tremendo!!

Como si llevara haciendo eso toda la vida, mi padre logró meter al salmón en una sacadera de trucha, cosa que no es nada fácil....

En ese instante toda la tensión que teníamos acumulada salió en forma de gritos y risas......y fuimos conscientes de que se había hecho realidad ese sueño que todos los pescadores alguna noche hemos soñado....pescar un plateado en un río como el Masma en el que solo han salido 6 no es nada fácil...



Para pescar un salmón hay que tener las cosas muy claras y estar preparado para afrontar una impresionante lucha en el que el único vínculo de unión con este majestuoso pez es un finísimo hilo de 20 milimetros....de locos!!!

Si ya tenía un enorme respecto a estos maravillosos peces...ahora me quito el sombrero ante uno de ellos si tengo la ocasión de volver a tener contacto con otro...




El mejor de los finales del día que podía haber imaginado se habia cumplido, pues si ya la pesca de un plateado es una sensación única, pescarlo en compañia es la ostiaaa!!!

Saludos

miércoles, 23 de junio de 2010

JORNADAS DE PESCA

El pasado fin de semana por fin pude disponer de bastante tiempo para salir unas cuantas veces de pesca.
El viernes llegué al río con mucha ilusión de engañar algún pez, sin embargo me encontré con un río muy alto para estas fechas, unas truchas apostadas en el fondo y con muy reacias a picar.
Y es que el rio sigue recogiendo agua de los arroyos que a su vez recogen el agua, fruto de las intensas lluvias de hace una semana, que se filtra de los montes.

El día estaba soleado pero una ligera brisa del nordés rizaba el agua y la sensación no era de calor. A pesar de todo el río estaba estupendo, con aguas claras. En muchas zonas se nota que se ha depositado la arena que ha arrastrado la riada sobre el fango.



Estaba probando también las modificaciones que había hecho a mis cucharillas sin muerte para ver que tal funcionaban pero las capturas tardaron en sucederse, las truchas tímidamente picaban pero no clavaban.

Después de unos cuantos intentos esta bonita trucha fue la primera captura de la jornada.



Las gordas no hacían acto de presencia y una buena picada que tuve no logre llevarla a la mano.

Sin embargo en una zona las truchas se mostraban más activas y poco a poco, lanzando con precisión en las orillas iban saliendo de sus escondites.

Una detalle que observé es que todavía siguen escondidas entre las raices de las orillas, cuando por estas fechas deberían mostrarse mas activas y salir de sus cuevas. Pero creo que tanta agua va a retrasar este hecho.



Aunque no es muy habitual, si se pueden clavar algún pinto como este, ya bastante crecido y sin la aleta cortada. A ver si logra regresar al río después de su estancia en el mar....



La librea de la trucha de la foto inferior es espectacular, si ampliais la foto podeis observar las pintas de color rojo intenso. Una maravilla de truchas las que tenemos en el río.



Antes de retirarme en una postura donde siempre sale una buena trucha clavé la última de la jornada, no era de gran tamaño pero lo suficiente para disfrutar de su captura y su puesta en libertad.





A pesar de que no ha sido un dia con demasiadas caputras pude comprobar que los cambios hechos en la cucharilla han dado un buen resultado. Si antes de 20 truchas clavadas se soltaban unas 10 y muchas no lograban ni clavarse,con los cambios de 20 truchas clavadas unas 15 logro caputurarlas y no se fallan tantas picadas.


Al día siguiente decidí ir a tentar los reos. El río igual, alto, y los peces no habían cambiado su actividad, observé que muchos perseguían el pez artificial pero no lo atacaban; o si lo hacían, no se clavaban.

En la foto inferior si os fijais vereis un reo pequeño que pico a mi señuelo pero no logré sacar.




Una de las especies que veo que se esta recuperando son las conocidas como "sollas". Es normal vadear y ver a varias camufladas entre la arena. Supongo que las truchas y reos no le harán ascos a un pez como este.



En uno de mis pozos preferidos, otro reo persiguió mi cucharilla, dandole pequeños toques con la cabeza pero sin ganas de comérsela. Luego se quedo muy cerca de mi sin asustarse lo más mínimo. Me sorprendió mucho este comportamiento tan pasivo de los peces, pues parecían estar un poco atontados.




Seguí rio arriba y solo logré unas caputras de pequeño tamaño, incluida una arco iris en una zona que no me esperaba.




Creo que el río necesita bajar un poco de nivel pues todavía los peces no salen a comer como deberían. En las próximas semanas supongo que se normalizará y la cosa cambiará y en él estaremos para comprobarlo.

Saludos

viernes, 18 de junio de 2010

TIEMPO DE PRUEBAS


Tenía ganas de poder dedicarme a la pesca un par de días seguidos, sin prisas ni otros asuntos a los que atender (aunque tengo muchos...)
Además tengo ganas de probar unos nuevos peces artificiales que he comprado. La efectividad de los conocidos "rapalas" es conocida por todos, pero hay otras marcas comerciales que, por lo menos en estética, no tiene nada que envidiarles.
Estes artificiales pertenecen a la casa comercial "Hart"
DOC-W MINNOW
  • Mide 5 cm. y pesa 3 gramos.
  • Flotante.
  • Anzuelos Saltwater.
  • Bolas móviles de tungsteno para facilitar el lance.
  • GBalls a modo de sonajero para atraer la atención.

PIXEL MINNOW


  • Pensadao para la pesca con equipos ultraligeros.
  • Flotante.
  • Mide 3 cm y pesa 2'5 gramos. Anzuelos Black Niquel
  • Una diferencia con los Rapalas de 3cm. es que este tiene unas bolas de tungsteno a modo de sonajero.
  • El acabado estético es inmejorable, imitando a un alevin de trucha común.
  • Según el fabricante el diseño del babero le permite mantener su acción incluso en fuertes corrientes.


TROUT MINNOW
  • Flotante.
  • Diseñado para la pesca ultraligera de grandes salmónidos.
  • Su babero sobredimensionado le permite llegar a capas más profundas.
  • Mide 5 cm y pesa 3'5 gramos.
  • Anzuelos Saltwater.
  • Bolas interiores de tungsteno.



En una jornada de pesca con Jose, creador del blog nosolomosca, me habló muy bien de un pequeño pez artificial, y por la descripción creo que se trata de este.
Lo compré hace bastantes años y no lo he utilizado mucho.
Como podeis observar el triple trasero se sustituye por una especie de aleta que le da una acción distinta y muy llamativa a este pez.
Desconozco el fabricante, pues he intentado obtener alguna información por la red y no he conseguido mucha. Pero me suena que es de Yo-Zuri.

Sin duda, esta temporada le voy a dar bastantes más oportunidades.
Saludos y buena pesca.